Vanavond gaan de lijsttrekkers voorlopig voor de laatste keer in debat. De ‘zwevers’ kijken naar dit debat om een knoop door te hakken over hun stem. Wij kijken, als communicatieprofessionals, vooral of onze politici weer weer ‘framing’ toepassen.

Wat is framing?

Een ‘frame’ is een manier om een politieke boodschap te presenteren. Wie framing op een goede manier toepast, kan een heel debat naar zijn hand zetten. Bovendien plant het frame zich in het hoofd van de kijker en blijft daar. Een goed frame bekt lekker en is perfect getimed.

Henk en Ingrid

Een bekend voorbeeld van framing is ‘Henk en Ingrid’. In 2010 presenteerde Geert Wilders dit tweetal in het politieke programma van de PVV. ‘Henk en Ingrid’ was zijn frame voor doorsnee Nederlanders. Voor Jan Modaal. Wonend in een koophuis, twee kinderen, allebei een baan. Kranten namen dit frame over en gingen zelfs op zoek naar de echte ‘Henk en Ingrid’. Een ander voorbeeld van framing is de ‘puinhoop van Paars’, waar Pim Fortuijn het jaren geleden over had. Met deze term “dwong” hij de regering keer op keer om verantwoording af te leggen.

Mislukt

Framing is niet zonder risico en mislukt soms dan ook. In 2006 probeerde Jan Peter Balkenende bijvoorbeeld het publiek aan te spreken met de term ‘VOC-Mentaliteit’. Hij had hierbij de economische groei van de Gouden Eeuw in gedachte. En verder kijken dan de eigen landsgrenzen. Maar hij stond er niet genoeg bij stil dat de VOC-Mentaliteit ook minder populaire kenmerken heeft. Slavernij en uitbuiting bijvoorbeeld.

Tip voor onze lijsttrekkers

Hele recente, bekende frames zijn er niet. Wij hopen dan ook dat we na vanavond weer een mooi politiek frame aan het lijstje toe kunnen voegen. Een frame dat de kop van de kranten waard is. Maar voor het zover is, hebben we nog wel een tip voor onze lijsttrekkers. Stap nooit in het frame van de ander. Voor je het weet, kom je er niet meer uit.